Ἐλπίζουμε νά μήν σέ ξαναδοῦμε

Συνάδελφος καθηγήτρια γαλλικών της Ρεπούση μου κοινοποίησε μεταξύ άλλων καί αυτό το κείμενο αναφορικά με τον βίο και την πολιτεία της τέως (άει στα τσακίδια) υπουργού και συγγραφέως του βιβλίου ιστορίας του συνωστισμού και βουλευτού των 1650 ψήφων..

Εάν αυτά αληθεύουν είναι πολύ σαφές πόση ευθύνη έχουν οι ακαδημαϊκοί δάσκαλοι για το ξεχαρβάλωμα επί θεωρητικού επιπέδου , της ελληνικής πολιτείας που διενεργήθει με συστηματικό και προδιατεταγμένο τρόπο από ωρισμένους εξ αυτών τα τελευταία είκοσι ή και παραπάνω χρόνια προκειμένου να ακολουθήσει επί πρακτικού πλέον επιπέδου η διάλυση της
Ελληνικής Δημοκρατίας και η υποστολή τής Εθνικής Ανεξαρτησίας.....

Αξιολογητής του περιβόητου βιβλίου της ΣΤ΄ δημοτικού η Α. Λεωντσίνη-Γλυκοφρύδη, φίλη της Ρεπούση και σύζυγος του καθηγητού της Παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γ. Λεωντσίνη!

Και η Ρεπούση και η Λεωντσίνη- Γλυκοφρύδη πήραν διδακτορικό από τον Γ. Λεωντσίνη, ο οποίος νυμφεύθηκε την μία, έδωσε εργασία στο γραφείο του επί χρόνια στην δεύτερη (η Ρεπούση, ως καθηγήτρια γαλλικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ήταν αποσπασμένη για σειρά ετών στο γραφείο του) και τις προώθησε στο πανεπιστήμιο!

Στην μία ανατέθηκε η συγγραφή του βιβλίου και στην άλλη η αξιολόγηση!

Στο ΦΕΚ με ημερομηνία 13/09/1980, τεύχος τρίτον, με αριθμό φύλλου 266, εκδοθέν από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, όπου αναφέρονται οι διορισμοί των διαφόρων πτυχιούχων σε θέσεις της Δευτεροβάθμιας Εκπαιδεύσεως, στην σελίδα 2347, του κλάδου Α5 των πτυχιούχων Γαλλικής Φιλολογίας βρίσκουμε το εξής όνομα: Ρεπούση Μαρία του Βασιλείου, διορισθείσα σε Γυμνάσιο στην Άρτα. Καθηγήτρια Γαλλικών, δηλαδή.

Στο ΦΕΚ αρ. φύλλου 86, της 15ης Απριλίου του 2005, σελίδα 598 προκηρύχθηκε μία θέση μέλους Δ.Ε.Π. του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από την κ. Μαριέττα Γιαννάκου. Στο ΦΕΚ αρ. φύλλου 73, της2ας Φεβρουαρίου του 2007 στην σελίδα 612 γίνεται ο διορισμός της κας Ρεπούση, ως επίκουρης καθηγήτριας με μονιμότητα σύμφωνα με την προηγουμένως προκηρυχθείσα θέση. Δηλαδή, η προκήρυξη της θέσεως έγινε, αφού είχε αναλάβει την συγγραφή του βιβλίου και ο διορισμός, έγινε, αφού είχε συγγράψει προηγουμένως το βιβλίο.

Όταν παρέδωσε το βιβλίο αυτό η  Ρεπούση δεν ήταν μόνιμη Επίκουρος Καθηγήτρια Πανεπιστημίου. Προφανώς, θα πει κάποιος, είχε διδακτική εμπειρία, μεταπτυχιακά, διδακτορικούς τίτλους, όλα καλά, πτυχίο Ιστορίας όχι. Δεν ήταν Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ιστορίας, όταν παρέδωσε το βιβλίο.

Διαβάζοντας το βιογραφικό της κυρίας του «συνωστισμού» και της «προόδου», κατανοώ πλήρως τους πανεπιστημιακομηδενιστές. Η "κυρία" αυτή δεν είναι μόνη. Προέρχεται από τη μεγάλη συνομοταξία των εθνομηδενιστών πανεπιστημιακών, που έχουν τόσο αντίκρισμα και ειδικό βάρος στην κοινωνία όσο και το καθεστώς που τους βάφτισε καθηγητάδες. Άι σιχτίρ, καλοκαιριάτικα!